2004-2005
En
parallèle avec une séquence de français sur la littérature fantastique, les
élèves de 4° A racontent en latin une partie d’une nouvelle de Théophile Gautier.
photo de
Simon |
L’histoire
se passe à Pompéi au XIX°. Trois jeunes gens visitent l’Italie. Au musée des
Studii à Naples, l’un d’eux, Octavien,
s’attarde devant l’empreinte d’un corps de femme dans la lave. Il est
troublé. Une nuit, pendant que ses amis dorment à l’hôtel, il se rend seul
dans la ville morte… |
-----------------------------------------------------
De Arria Marcella
In mortua urbe Octavianus ambulabat.
Tecta, columnae, aedes, omnia ruinae silentiumque erant. Tamen picti parietes
videbantur. Latinae inscriptiones etiam legebantur.
Pompeiis gladiatorum paria XX pugnabunt
ante diem tertium Kalendas Augustas.
Cruciarii erunt.
Sed mons flammas eructans
antiquos incolas necaverat..
Nocturna et
atra nubes paulatim evanescebat ; lux comparuit. Nox erat et Pompeianis
jam dies erat. Octavianus adspexit duo juvenes qui prope Stabianas thermas
loquebantur. Pulchrae puellae ad fontem ibant. Emptores ante thermopolium
festinabant.
Nunc
mortuam mulierem quam in museo viderat recordabatur. Fortasse viva sit..
Fortasse eam videat, ei loquatur..
Repente
adulescens ad Octavianum appropinquavit. Galli vestes adtente spectabat.
-
Advena, salve. Unde venis ?
-
Externus sum, tarde latine respondit Octavianus.
-
Si vis, graece loqui possum.
-
Graecam linguam non scio. Gallus sum.
Adulescens Octavianum silentio
spectavit.
-
Rufus Holconius sum, inquit, aedes mei tui sunt. Tibi in incognita urbe dux
ero.
Simul ad forum Via Abundantia iter
fecerunt. Repente Rufus pro rubica scripta inscriptione stetit.
- Edepol! Aulularia! Plautina comoedia agitur. Ad theatrum eamus!
Paulo post, in cavea erant. Nona
hora diei jam erat et aer fervidus erat. Velum spectatores tegebat. Octavianus
scaenae frontem mirabatur. Deinde sedit et multos spectatores
spectavit. Feminae in summis gradibus
sedebant.
Pulcherrimam feminam animadvertit. Atra coma ejus
nocti similis erat. Tristis videbatur. Superbum pectus perfectum erat. Signum
quod viderat in museo meminit. Venustae puellae praesentia somnium erat. Bellos
et nexiles capillos mirabatur. Octaviani oculi ut stellae radiabant. Cupido in
pectore ejus sagittas miserat; Amor regnabat. Adulescens
movebatur. Cor suum in pectore palpitabat. Non actores audiebat, non
spectatores videbat. Omnia ante
eum corruebant. Peregrinae illae amore captus erat. Neminem nisi illam videbat.
Fabula acta erat. Plurimi
Pompeiani per vomitoria egrediebantur. Pulchra Pompeiana pallam disposuit et
abiit. Serva Octavianum interpellavit:
- Tychea sum, ancilla Arriae
Marcellae, Arrii Diomedis filiae. Domina mea te amat. Mecum veni.
Arria Marcella in lecticam
suam ascendit quam quattuor servi ferebant. Velum apertum est et alba manus
Octaviano significavit. Velum recidit, lectica discessit. Post eam serva
Gallusque per ignota itinera pervaserunt. In mente Octavianus Arriae atros
oculos pulcherrimumque pectus solum videbat...
Les latinistes de 4° A 2004-2005
Anne-Sophie, Benjamin C et Benjamin
S, Charles M et Charles O, Guillaume,, Lucille, Marie-Caroline, Marion,
Maxime,Matthieu, Noémie, Pierre-Yves, Sophia,
2005-2006
Au
mois de juin les latinistes de 4° C et E
ont décidé de se lancer à leur tour dans l’aventure. Ils ont réalisé la
suite et fin de la nouvelle de Théophile Gautier.
Ante pulchram domum advenerunt.
Octavianus intravit et peristylum miratus est. In vicinis cubiculis, picti
parietes montes fluminaque, lepidas aves et luxuriosas frondes exprimebant.
Adulescens ad balnea ductus est. Deinde, servi alba tunica eum vestiverunt.
Tychea
appropinquavit, manum prehendit et in opulente ornatum triclinium eum duxit.
In
lecto, Arria jacebat et soleae humi erant. Nudi marmorei pedes in culcita
reponebantur. In pectore, aureus torquis splendebat. Jucundae epulae in
mensa collocabantur. Arria Octaviano
dixit :
- Sede et mecum ede. Cum in museo
stetisti et luteum corpus formae meae simile spectavisti, animo fortiter me
finxisti et in Plutonis regno amorem tuum sensi. Non amata, tum vere mortua es.
Cupiditate tua vivo.
- Aliae mulieres me non alliciunt,
respondit juvenis commotus. Tui amore captus sum et te solum ultimumque amorem
mihi esse scio. Esne femina, mostellum, res, somnium ? Id non scio.
- Ad juvene pectus me preme, pulcher
peregrine !
Repente,
velum apertum est . Austerus barbatusque senex in limine visus est.
Christianorum sectae erat ; eum videns, Arria vultum occultavit et
clamavit :
- Pater !
- Arria, nunc mortua es, viventibus
molestum noli esse.
- Pater, supplicavit filia, vivere
volo cum illo amore, deorum munere.
- Tace ! Noli loqui de malis
deis tuis. In sepulcrum redi et istum juvenem noli turbare.
Pallidus, Octavianus loqui volebat
sed non poterat.
- Obediesne ? interrogavit
Arriae pater.
- Nunquam !
Arrius magica verba pronuntiavit et
repente Arria formam suam perdidit.
Hoc
tempore, campana in vico sonavit. Eam audiens, femina suspiravit. Octavianus
insolitam offensionem sensit : manus laxatae sunt. In lecto, vidit
cinerem, cremata ossa aureas inaures tegenta. Solus erat. Clamavit et animus
eum reliquit.
Les latinistes de 4° C et E 2005-2006
Alice, Amaury, Antoine, Arnaud,Céline, Edouard, Elias,Geoffroy, Iris,
Léa, Loïse, Marie, Marie-Ombeline, Nicolas,
Pauline C et Pauline S, Pénélope,
Théophile, ValentinB et Valentin L